Poziomy teiny w herbatach.
Jak parzyć herbaty.
Pojęcia związane ze śledziami.
Propozycje dla konesera.
Yerba mate to napój pochodzący z Ameryki Południowej, znany ze swoich właściwości pobudzających.
Matcha to rodzaj zielonej herbaty pochodzący z Japonii, który różni się od innych herbat sposobem uprawy, przetwarzania i spożycia.
Rooibos (wym. [rɔːibɔs]) z języka afrikaans: »rooi«, czerwony i »bos«.
Żółta herbata jest ceniona za swój delikatny profil smakowy.
Inne nazwy: wulong, olong, ulong, czarny smok, smocza herbata, herbata pół-zielona, czerwona herbata niskiej fermentacji czy herbata turkusowa.
Herbata biała zawiera dwa razy więcej antyoksydantów niż zielona.
Sos boloński (wł. ragù alla bolognese) powinno się podawać na tagliatelle lub pappardelle, nie powinno się go serwować ze spaghetti, gdyż jest to zbyt cienki makaron, by utrzymać cięższy sos. Sos można także zastosować w pizzy czy lasagne.
Herbata pu-erh, nazywana herbatą czerwoną, znana w Chinach jako herbata czarna, zyskała swoją nazwę w krajach zachodnich z powodu jaśniejszego koloru liści w porównaniu do tradycyjnej herbaty czarnej. Jej rosnąca popularność na świecie wiąże się głównie z przypisywanymi jej właściwościami odchudzającymi.
Mieszanki herbat tworzą synergię, oferują doświadczenia, których nie można znaleźć w pojedynczych gatunkach herbaty.
Herbaty podczas produkcji są przetwarzane w różny sposób, co wpływa na ich smak, aromat i wygląd.
Aby uzyskać herbatę zieloną, po zbiorach liście są poddawane obróbce termicznej, która zatrzymuje proces oksydacji.
W Chinach, skąd pochodzi czarna herbata, nazywa się ją »czerwoną herbatą«, ze względu na kolor, jaki uzyskują odpowiednio przetwarzane utlenione liście. Oprócz Chin, krajami produkcji czarnej herbaty są również: Sri Lanka, Indie, Kenia, Malawi, Argentyna, Indonezja, Wietnam i Turcja.
Wersja przygotowana w restauracji Roma Sparita dla Antony’ego Bourdaina.
Metoda z kąpielą wodną.
Wódka w tym przepisie jest kluczowym składnikiem. Alkohol pomaga wydobyć smaki z pomidorów i śmietany, tworząc unikalną kompozycję.
Kataloński wiejski chleb. Ma okrągły kształt i stosunkowo grubą skórkę, dzięki czemu miąższ w środku pozostaje miękki przez długi czas. Jego charakterystyczną cechą jest to, że nie trzeba go nacinać.