Jest to najmniej znana odmiana herbaty, często omawiana i klasyfikowana w kontekście herbat białych lub zielonych ze względu na podobieństwa w procesie produkcji i wyglądzie.
Tradycyjnie kojarzona z cesarskim dworem w Chinach, żółta herbata była uważana za symbol wyjątkowości i luksusu. Jej produkcja była skomplikowana i czasochłonna, co czyniło ją rzadkością dostępną wyłącznie dla wybranych.
Charakterystyczny dla żółtej herbaty jest unikalny proces fermentacji nieenzymatycznej, znany jako żółknięcie (men dui lub men huan), który różni się od procesów stosowanych przy innych rodzajach herbaty. Liście są najpierw więdnięte na słońcu, a następnie poddawane procesowi, który nadaje im lekko żółtawy odcień i specyficzne właściwości smakowe.
Susz tżółtej herbaty herbaty charakteryzuje się zielonkawo-żółtym kolorem, a napar ma słomkowo-żółtą barwę. Smak jest lekko owocowy i słodkawy, z możliwością pojawienia się nut czekolady, kwiatów lub kawy.
Żółta herbata jest ceniona za swoje łagodne działanie tonizujące i odświeżające, niską zawartość kofeiny oraz korzystny wpływ na trawienie. Tradycyjnie przypisywano jej właściwości zdrowotne, takie jak oczyszczanie organizmu z toksyn.